qız

is.

1. Qadın cinsindən olan uşaq, övlad. Yusifin Səlimədən başqa bir oğlu və iki qızı var idi. N. N.. Gəlinlər, qızlar ağır-ağır enib qalxırdılar. Ç..

2. Hədd-büluğa çatmış, lakin hələ ərə getməmiş qadın cinsli cavan. Qızlar, oğlanlar yanaşı oturmuşdular. M. Hüs.. <Bəşir:> Ana, . . mənə nə bəy və nə də dövlətli tacir qızı lazım deyil, arayıb bir kasıb qızı taparsan. S. S. A.. <Buğacın anası> atını məhmizləyib qırx qızla birgə çölə, ovlağa sarı üz qoydu. M. Rz.. // Bakirə mənasında. Qız almaq – evlənmək, evləndirmək. Qız kimi – tərbiyəli, utancaq, məsum, ismətli. Gizli bir eşq var bənzər dənizə; Qız kimi qısılıb ana Təbrizə; Odur ki, çıxmayıb üzə Şahgölü. S. Tahir. Qız köçürmək – qız ərə vermək. Qadınlar toplanıb oynayır, çalır; Qızı köçürməyə az zaman qalır. M. S. O.. Qız qalmaq – ərə getməmək. Gülpərinin bəd xasiyyəti onun indiyə kimi qız qalmasına səbəb olmuşdu. S. S. A.. Qız vermək – birinə qızını verib onunla qohum olmaq. Əmir həzrətləri, siyasətlər əksəriyyətlə qız verib, qız almaq və qohum olmaq əsasında qurulubdur. M. S. O.. . . Kasıbına mərddi, – dedik; Mərd kasıba qız vermədik. M. Araz.